Wiedza to kluczowy fenomen, który łączy takie obszary jak tzw. sztuczna inteligencja, systemy cyber-fizyczne, transformacja cyfrowa czy systemy złożone. To także obszary, którymi się zajmuję.

Połączenie tych obszarów jest możliwe dzięki wysokiemu poziomowi abstrakcji; ten poziom jednocześnie wymusza rozszerzenie pola obserwacji, które obejmuje refleksję o charakterze humanistycznym, przede wszystkim filozoficzną, takie jak epistemologia czy hermeneutyka, a także ścisłym tak jak teoria matematyki czy informatyka. Wysoki poziom abstrakcji staje się z konieczności poziomem umożliwiającym dążenie do ujednolicenia tej refleksji i stworzenia uniwersalnej płaszczyzny badawczej z natury interdyscyplinarnej. Dzięki takiemu podejściu staje się możliwe tworzenie modelu wiedzy, na przykład opartego na idei przestrzeni dyskursywnych. Ten pomysł, będący podstawą tworzenia się opartej na nim teorii wiedzy, jest głównym obszarem moich poszukiwań.

Przestrzeń dyskursywna to system złożony składający się z dyskursów. Dziedziczy właściwości systemów złożonych takie jak nielinearność czy emergencja. Przestrzeń dyskursywna daje się opisać jako wielowymiarowa przestrzeń dynamiczna, którą można przedstawić za pomocą systemu współrzędnych równoległych. Dyskursy przemierzają tę przestrzeń po trajektoriach zmieniających się w czasie. Ideę przestrzeni dyskursywnej można rozszerzyć z jednej strony poprzez założenie nieskończonej liczby takich przestrzeni, z drugiej poprzez rozszerzenie pojęcia dyskursu na każdy system semantyczny, a nie tylko język. Transformację cyfrowej na przykład można traktować z jednej strony jako emergentny efekt takich przestrzeni, z drugiej jako opis szczególnego złożenia swoistych przestrzeni dyskursywnych wyznaczającego dopuszczalne lokalnie trajektorie.

Jeżeli korzystasz z moich pomysłów, które tutaj przedstawiam, zacytuj mój tekst, na przykład jeden z tych, które znajdują się niżej.